โรคและการป้องกันกำจัด
ภาพที่ 11 ดาวเรืองที่เป็นโรคเหี่ยว
(ที่มา : https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBHLBP0MXzzbIpmJC5K7teq-lcdi1qXV4zpqoxHR2l0cUuwJ5653Hk1sPNMKZQQYeMnaSkdV4bkoojlnbhgYXmduRQD9bh-6SYsKi3PIazo4cyYDxJdZRJKjeKgwLZUb9u0cuoxh5CQY1o/s320/imagepost-20121118-161745.jpg)
1. โรคเหี่ยว เกิดจากเชื้อราไฟทอปทอรา
จะเกิดกับดาวเรืองที่กำลังเริ่มบานจะมีอาการคล้ายกับดาวเรืองขาดน้ำ เช่น
อาการเหี่ยวในตอนกลางวัน ส่วนกลางคืนจะมีอาการปกติ หลังจากนั้นประมาณ 3-4 วัน ดาวเรืองจะเหี่ยวทั้งต้นและตายในที่สุด
การป้องกันกำจัด ควรฉีดพ่นด้วยสารเคมีแมนโคเซ็ปสลับกับคาร์เบนดาซิม
อัตราตามคำแนะนำบนฉลากสารเคมี และถอนต้นที่เป็นโรคทิ้ง
ภาพที่ 12 ดาวเรืองที่เป็นโรคราแป้ง
(ที่มา : https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLyKd-9gx6mUR0knj3pvfxUzOuQ5C6ikEF_2slEp3vJjuouGzI0ubNv2qyLPOkvTA63zU0lV4PF84jM57Te3ceCyoNF9SIy7tJ35hu3_2T5LsLcEbCxWFJMaoFEtU70vK3kZj3j-khDi-m/
s1600/DSCN0331_resize.JPG)
2. โรคราแป้ง เกิดจากเชื้อราชนิดหนึ่งเป็นฝุ่นขาวๆ
จะทำให้ใบดาวเรืองหยิก การเจริญเติบโตชะงัก ถ้าเป็นมากอาจทำให้ดาวเรืองตายได้
การป้องกันกำจัด ควรฉีดพ่นด้วยสารเคมีป้องกันกำจัดเชื้อรา
เช่น แมนโคเซ็ป ไดแทน-เอ็ม 45 ประมาณสัปดาห์ละครั้ง
ภาพที่ 13 ดาวเรืองที่เป็นโรคดอกไหม้
(ที่มา : https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7JbqrOAhsGCuhR_5_9ZEHsB94qLjGuDBXjUxmZj3vjixYgKazPctZDspKhDuixNEeO-zIwfQCMElgdCtMohAlaJqt754dRmGFgEcPUPB6yhwe4PNvDjOz6pVmY55kEH8mohyphenhyphen03F9uqMGJ/s1600/%25E0%25B8%2594%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%25A7%25E0%25B8%2599%25E0%25B9%258C%25E0%25B9%2582%25E0%25B8%25AB%25E0%25B8%25A5%25E0%25B8%2594.jpg)
3. โรคดอกไหม้ เป็นเชื้อราที่เข้าทำลายดอกดาวเรือง
ทำให้ดอกเป็นสีน้ำตาลจนไม่สามารถเก็บเกี่ยวได้
การป้องกันกำจัด
ควรฉีดพ่นด้วยสารเคมีแมนโคเซ็ปหรือดาโคนิลโดยฉีดพ่นให้ทั่วทั้งแปลง
ภาพที่ 14 ดาวเรืองที่เป็นโรคใบจุด
(ที่มา : http://www.allkaset.com/content/160220175108.jpg)
4. โรคใบจุด เกิดจากเชื้อรา ALTERNARIA ทำให้ใบมีจุดสีขาว เป็นเหตุให้เนื้อเยื่อเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลอ่อน
ใบจะค่อยๆแห้ง ต้นทรุดโทรม
การป้องกันกำจัด
ควรฉีดสารเคมีแอนทราโคล สลับกับสารกำจัดเชื้อราชนิดดูดซึม ฉีดพ่นสารเคมีทุก 5-7 วัน และคอยตรวจผลการใช้สารเคมีสม่ำเสมอ
ภาพที่ 15 ดาวเรืองที่เป็นโรคดอกเน่า
(ที่มา : http://www.allkaset.com/content/160220175107.jpg)
5.
โรคดอกเน่า เกิดจากเชื้อรา COLLETOTRICHUM
SP. จะเกิดในระยะที่ดอกกำลังเริ่มเป็นดอกตูม
ทำให้ดอกเป็นสีน้ำตาลและดอกไม่สามารถบานได้ หากเชื้อเข้าทำลายในระยะที่ดอกบานจะทำให้กลีบดอกจะมีสีน้ำตาลลามเข้าไปทางโคนกลีบ
ทำให้ดอกมีสีน้ำตาลดำ เชื้อเข้าทำลายจากดอกลามสู่ลำต้น
การป้องกันกำจัด
ควรฉีดพ่นสารเคมีคาร์เบนดาซิม ใช้ตามคำแนะนำข้างขวด ระวังอย่าให้น้ำดาวเรืองชุ่มเกินไปจะทำให้ดาวเรืองติดเชื้อราได้ง่าย
หากดาวเรืองมีอาการให้เก็บและเผาทำลาย เพื่อป้องกันการระบาดไปยังดาวเรืองต้นอื่นๆ
ภาพที่ 16 ดาวเรืองที่เป็นโรคไส้กลวง
(ที่มา : https://scontent.fbkk17-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/21192789_1474242729333393_287314276590357563_n.jpg?_nc_cat=0&oh=07ea708a7fb1deb823d5aec18c155418&oe=5B54AAE7)
6.
โรคไส้กลวง จะมีลักษณะลำต้นผิดปกติ ใบล่างแห้งกรอบ
ลำต้นเล็กลง ใบด้านบนจะชูขึ้น มียอดมาก แต่ไม่สามารถออกดอกได้
การป้องกันกำจัด ควรปลูกดาวเรืองโดยยกแปลงให้สูงกว่าปกติ
เพื่อให้รากระบายน้ำได้ดี ระยะของหลุมปลูก ควรห่างประมาณ 45 × 45 ซ.ม. ทำให้พุ่มโปร่งถ่ายเทอากาศได้สะดวก มีความแข็งแรง
และควรให้ปุ๋ยที่มีโบรอนเดี่ยว รดที่โคนต้น หรือจะฉีดพ่นใบตามลักษณะอาการ
แหล่งที่มา :
ออลล์เกษตร.
(ม.ป.ป.). โรคและแมลงศัตรูพืชของดาวเรือง. ค้นข้อมูล 15 มีนาคม 2561, จาก
http://www.allkaset.com/contents/.
Satja
Prasongsap. (2559). ดาวเรือง. ค้นข้อมูล
7 มีนาคม 2561, จาก http://hort.ezathai.org/?p=5446.
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น